قراردادهای اختیار معامله در دسته «اوراق بهادار مشتقه» قرار می‌گیرند. این بدان معنی است که ارزش خود را از یک دارایی فیزیکی دریافت می‌کنند.
در قراردادهای اختیار معامله یا آپشن، یک طرف قرارداد که مالک است متعهد می‌شود که قرارداد را اجرا کند و طرف دیگر که قرارداد را امضا کرده است اختیار دارد که اگر معامله برای او سودی نداشت از آن بیرون برود. در این قرارداد، گزینه‌های دارایی، زمان و قیمت از قبل مشخص می‌شوند